Organ nakli (transplantasyon), bir canlıdan bir başka canlıya hücre doku veya organın nakledilmesi durumudur. Terminoloji olarak Donor=verici, Recipient= Alıcı, Graft=nakledilen dokuyu tarif eder.
Organ naklinin başarısı, alıcının verici dokuya karşı herhangi bir reaksiyon geliştirip geliştirmemesine bağlıdır. Vücut teknik olarak kendisinden başka yapıda olan dokulara reaksiyon gösterir ve tepki verir. İmmun sistemin yabancı dokuya cevap vermemesi için organ nakli öncesinde immun sistemi baskılayacak tedavi protokolleri uygulanmaktadır. Organ naklinin birçok çeşidi bulunmaktadır:
Ototransplantasyon: Kişinin kendisindeki bir dokunun bir başka yere nakledilmesi olayıdır. (örneğin yüzü yanan bir hastaya bacağındaki derinin nakledilmesi)
İzotransplantasyon: İkiz kardeşler arasında yapılan organ naklidir.
Allotransplantasyon: Aynı türdeki canlılardan, genetik olarak farklı yapıya sahip iki üyesi arasında yapılan organ naklidir. İkiz kardeş olmayan iki insan arasındaki nakil buna örnek oluşturur.
Ksenotransplantasyon: Farklı türdeki canlılar arasında yapılan organ veya doku nakilleridir. Domuz veya bir başka canlıdan insana doku nakli buna örnek oluşturur.
Nakli yapılabilen organlar:
Kalp, böbrek, akciğer, karaciğer, kornea, kemik iliği, kök hücre, deri, pankreas, ince bağırsak ve nöronlar nakledilebilmektedir. Karaciğer nakli en sık gerçekleştirilen organ nakli şeklidir.
